Tutuklu Aileleri Yardımlaşma Derneği’nin (TAYAD) Mart-Nisan 2017 raporuna göre, F tipi cezaevlerinde hak ihlalleri artarak devam ediyor. Rapor, tutuklu ve hükümlülerin, yaşadıklarını yazdıkları mektuplara dayanıyor. Tutuklu ve hükümlülerin, mektuplarındaki “Tecrit uygulanıyor. Sohbet yok, dergi yok, mektup yok ama her zaman saldırı, disiplin cezaları var” ifadeleri dikkat çekti.
Edirne F Tipi Cezaevi’nden Ümit Çobanoğlu: 22 Şubat’tan 3 Mart’a kadar iş günlerinde mesai saati boyunca kesintisiz zorla parmak izi almak için saldırdılar. Bütün siyasi tutsaklar direndi. İşkence darp, yerlerde sürüklenme yaralanmalar oldu. Sadece Şubat ayında 6 gün sohbet hakkını gasp ettiler. Haftada 1 gün sohbete çıkarılıyoruz. Parmak izi alıyoruz deyip, sohbet hakkını 6 gün gasp ediyorlar. Sohbet yok, dergi yok, mektup yok ama her zaman saldırı, disiplin cezaları var. Ondan sonra bizlere neden direniyorsunuz neden eylem yapıyorsunuz diyorlar.
Silivri 9 No’lu Cezaevi’nden Şerif Turunç: Tek kişilik hücrede kalıyorum. Buraya girerken çıplak arama işkencesini ben de yaşadım. Ayrıca arkadaşlarımdan uzak bir hücreye konuldum. Hücre dışına çıktığım zamanlarda avukat görüşü veya revir durumlarında koridor boşaltılıyor. Tek başına gidiyor geliyorum. Her şeyin tecritin bir parçası, planlı programlı tecrit uyguluyorlar. Elimde sadece günlük aldığımız bir gazete ile sınırlı. Onun dışında kitap- dergi vb. bir şey yok. Kitap, iletişim, sohbet hakkı verilmiyor. Tam bir tecrit uygulanıyor.
Kırıkkale F Tipi Cezaevi’nden Emrah Yayla: Direniş devam ediyor. İşkence de öyle. Haklarımız için direneceğiz.
Aliağa Şakran Kadın Cezaevi: Hücreler fosseptikten taşan pisliklerle dolup taşmış. Tutsaklar çek paslarla sürekli taşan pislikleri temizlemek zorunda kalmaktadır.
Kandıra 1 No’lu Hapishanesi: Silivri 9 No’lu hapishane de görüşe getirilirken gardiyanlar Remzi Uçucu’nun kolunu kırdılar. Yine Silivri 9 No’lu hapishanesinden Mahir Doğan Kandıra hapishanesine sürgün sevk edildi. Kandıra hapishanesine götürülürken işkence yapılarak yerlerde sürükleniyor ve sevk edildiği hapishane hücresine bir çuval gibi atılıyor.
Edirne F Tipi Hapishanesi: Selmani Özcan’ın ayağı sakat, hasta bir tutsaktır. Tekirdağ hapishanesinde 3’lü hücrede ve yanında refakatçi ile kalıyor. Edirne hapishanesine gelince tekli hücreye atılıyor. 3’lü hücrelerde yer olmasına karşılık tek hücreye konmuştur. Kendi yarasını pansuman edemeyen Özcan’ın durumu tedavi koşulları sağlanmadığından daha da ağırlaşmaktadır.
Silivri 9 No’lu Kapalı Cezaevi’nden Mesude Pehlivan: Benim kaldığım yer tecrit hücrelerinin olduğu hapishane ve gerçekten tecrit hücrelerinde hiçbir kanser hastası sağlıklı bir ortam bulamaz. Ben her gün yaşıyorum, soluyorum bunu. Tecridin, hücrenin sağlıksızlığına bir de hijyenik koşulların olmaması, kemoterapi tedavisinden kaynaklı sürekli kusmalarla birlikte vücut direncinin düşmesiyle de vücut her daim enfeksiyona açık hale geliyor. Sık sık enfeksiyon kapıyorum. Bu da benim direncimi daha da düşürüyor. Kusmaktan kaynaklı düşen vücut direncimi toparlayabilmek için uygun beslenme koşullarına da sahip değilim. Geçen hafta kemoterapi ilaçlarından kaynaklı sürekli en az on gün kusmalarım oldu. Her geçen gün daha da ağırlaşıyorum.